Huisdier is ziekteverwekker, ook buiten de slaapkamer

Slapen met je kat of je hond in bed is gevaarlijk voor je gezondheid.

Waar

Clickbaitsites Vrouwendingen en Nieuwsdump verwijzen naar de Australische dierenarts en onderzoekster Jane Heller, werkzaam aan de Charles Sturt Universiteit in Wagga Wagga.

Volgens parasitoloog en veterinair adviseur Paul Overgaauw is gevaarlijk een groot woord. Hij heeft het liever over een risico. Wel hebben huisdieren ziekteverwekkers bij zich, zoals salmonella en darmparasieten. Deze kunnen worden overgedragen doordat een hond of kat zijn baasje in het gezicht likt en, inderdaad, doordat het huisdier mee naar bed gaat. Overgauw: “30 procent van de mensen die wij ondervraagd hebben, laat zichzelf in het gezicht likken door zijn hond of kat. Ook het huisdier mee naar bed nemen kan een verhoogd risico veroorzaken. Het risico is er echter al wanneer je het beestje in huis neemt.”

Het onderzoek dat Overgaauw uitvoert in samenwerking met de Universiteit Utrecht wordt binnenkort gepubliceerd, maar konden wij nog niet inzien. Volgens Jane Heller, de bron waar Vrouwendingen.nl naar verwijst, is er een risico op ziektes wanneer je met je huisdier slaapt, maar is dat risico erg laag. Huisdieren zijn namelijk niet steriel en alles wat niet steriel is, zorgt voor een risico op ziektes. Dit betekent volgens haar echter niet direct dat iedereen met een huisdier allerlei ziektes oploopt.

Overgaauw denkt hier echter minder luchtig over. De oorzaak zit hem niet per se in het samen slapen, maar in het samen zijn met het dier: “Een dier veegt zijn poten niet als hij binnenkomt. Er zitten hartstikke veel parasieteneitjes in modder en die haal je dus allemaal je huis in. Veel mensen laten hun kat ook gewoon op het aanrecht lopen, dat is natuurlijk vragen om problemen.”

Hoeveel mensen ziek worden van hun huisdier is volgens Overgaauw niet duidelijk. “Mensen leggen vaak de link niet tussen hun ziekte en hun huisdier. Ook artsen vragen niet naar de aanwezigheid van een huisdier. Daarnaast gaan mensen met simpele diarree vaak niet naar de huisarts, waardoor hierover weinig gedocumenteerd is.” Uit het aantal bacteriën dat de dieren bij zich dragen is wel op te maken dat hier waarschijnlijk veel mensen ziek van worden. “Mensen denken vaak dat ze voedselvergiftiging hebben, maar de verwachting is dat een gedeelte hiervan besmet is door hun huisdier.”

Er blijken ook voorbeelden te bestaan van baasjes die daadwerkelijk erg ziek werden door hun huisdier. In de Amerikaanse staat Oregon liepen op 21 augustus 1995  twee personen uit hetzelfde huishouden zelfs de pest op. Na lang zoeken werd er een verband gelegd tussen hun hond en de ziekte van beide personen. De ziekte werd veroorzaakt door vlooien die de hond met zich meedroeg.

Onderzoek uit 2011, door de Amerikanen Chomel en Sun, legt eveneens een direct verband tussen ziekten bij mensen en het houden van huisdieren. In Nederland bleek volgens deze publicatie ongeveer 60 procent van de huisdieren in de slaapkamer te komen. De Californische onderzoekers concluderen dat het verhoogde risico op ziektes niet enkel voortkwam uit slapen met het huisdier, maar even goed door fysiek contact zoals knuffelen. Ze raden evenwel ten stelligste af om een huisdier in bed te laten slapen.

Een ander probleem is volgens Overgaauw dat veel mensen hun honden rauw vlees te eten geven. “Mensen denken dan: ‘maar mijn hond wordt er toch niet ziek van?’, maar dat betekent niet dat wij er ook niet ziek van worden. Als die hond dan vervolgens aan zijn vacht of aan je gezicht likt, verspreiden zich bacteriën en parasieten. Vooral mensen met een lagere weerstand lopen dan een verhoogd risico.”

Het is dus inderdaad onverstandig om je hond of kat mee naar bed te nemen, maar er spelen nog veel meer factoren mee in een eventuele besmetting door je huisdier.

• Centers for Disease Control and Prevention (2011). Notes from the field: two cases of human plague–Oregon, 2010. Morbidity and mortality weekly report, 60(7), 214.
• Chomel, B. B., & Sun, B. (2011). Zoonoses in the bedroom. Emerging infectious diseases, 17(2), 167.